آثار او: فاصله، پیغام، بهانه، خاموش، گرفتار، فریده، گولی جان، مرا بزن حق داری، مره تنها بنه ای، اگه می دس برسه، تی ناز مره بایه، هیچی به دنیا نمانه، مگه مگه می دیل خدا نره، گول مریم، به به به چی عجب یاد فقیران بکودی، فصل بهار لاکوی ….

ترانه ای از فرامرز دعایی:

اگر دینی همش خدا خدا می حرفه / تی عشق واسیه که همه جا می حرفه

بیه مَرَه یاری بَدَن / می دیلِ دیلداری بَدَن

که زندیگی همش غمه / ای دونیا غم می همدمه

نَنی چوجور غم دَرَمه / تَرَه می وَر کم دَرَمَه

می آرزو می دیل خوشی / هَنَه که تو بایی نیشی

اَ حَرفَه باز بوگوفتمه، فارَس مَرَه بوسوختَمَه بوسوختَمَه، چَرَه نایی تو

بایی دوباره پا گیرم، تی دستانه حنا گیرم … حنا گیرم … اگر بایی تو

بیه مَرَه یاری بَدَن / می دیلِ دیلداری بَدَن

که زندیگی همش غمه / ای دونیا غم می همدمه

برگردان:
اگر میدونی همیشه خدا خدا حرف منه / بخاطر عشق توئه که همه جا حرف منه
بیا منو یاری بده / دلم رو دلداری بده
که زندگی همش غمه / یه دنیا غم همدم منه
نمیدونی چقدر غم دارم / تو رو کنارم کم دارم
آرزویم … دلخوشی‌ام / اینه که تو بیای و نری
این حرف رو باز هم گفته بودم ، برس به دادم که سوختم و سوختم ، چرا نمیای؟
بیای دوباره روی پام می‌ایستم ، دستاتو حنا می‌گیرم ، حنا می‌گیرم اگر بیایی تو
بیا منو یاری بده / دلم رو دلداری بده
که زندگی همش غمه / یه دنیا غم همدممه

.