رسام عباسی، کارگردان نمایش در آغوش مه:



شمال ما: سی و هفتمین جشنواره تئاتر استان گیلان صحنه درخشش نمایش «در آغوش مه» بود.

 

کسب رتبه اول بخش کارگردانی (به صورت مشترک)، رتبه اول بخش نویسندگی، رتبه اول بخش بازیگری مرد (به صورت مشترک)، رتبه اول بخش بازیگری زن و در نهایت انتخاب به عنوان یکی از دو اثر برگزیده جشنواره، دستاورد این نمایش در جشنواره است.

رسام عباسی، کارگردان نمایش در آغوش مه که این تئاتر را به اتفاق پدر هنرمند خود رضا عباسی به روی صحنه برده، متولد سال ۱۳۷۹ در شهر فومن و دانش‌آموخته کارشناسی مهندسی مکانیک است. او از سال ۱۳۸۳ فعالیت هنری خود را شروع کرده و در آثار متعدد تئاتری، تلویزیونی و سینمایی حضور یافته است. این هنرمند جوان گیلانی، کارگردانی را با نمایش سیاریحون در سال ۱۴۰۰ آغاز کرد؛ نمایشی که توانست جوایز بسیاری را کسب کند و به عنوان اثر منتخب به جشنواره تئاتر فجر راه یابد. عباسی با کارگردانی آثاری همچون عشق و خنجر، عاشق‌کشون، مرگ در پاییز و بالی برای پروانه‌ها، تجربیات بسیاری را در این سال‌ها در سبک‌های مختلف کسب کرده و اکنون در اوج جوانی در انتظار تجربیات جدید است.

کسب موفقیت‌‌های متعدد در جشنواره استانی تئاتر بهانه‌ای شد تا گفت‌وگوی صمیمانه‌ای با رسام عباسی، کارگردان جوان نمایش «در آغوش مه»، داشته باشیم که در ادامه می‌خوانید:

*** گروه نمایش «فیامین» کی و چگونه تشکیل شد؟

گروه فیامین از سال ۱۳۸۳ شکل گرفت و در سال ۱۳۹۰ به ثبت رسمی مرکز هنرهای نمایشی رسید؛ رضا عباسی، سیدعلی مرتضوی فومنی، علی بهجت فومنی، سیدمهدی آراسته و سیدرضا نبوتی از موسسان این گروه بودند.

*** چرا سراغ نمایشنامه در آغوش مه رفتید و چالش‌های پیش‌روی اجرای آن چه بود؟

نمایشنامه درآغوش مه از آخرین نوشته‌های آقای رضا عباسی است؛ پس از اجرای نمایش مرگ در پاییز نوشته استاد اکبر رادی، مصمم شدیم اثری شایسته و برازنده که بوی گیلان را بدهد، به روی صحنه ببریم. پس از بازخوانی متن، تمرین، تدارک مقدمات همچون انتخاب بازیگر، دکور، نور، لباس و…، نمایش را برای اجرای عمومی آماده کردیم. در میانه‌های کار، تصمیم بر آن شد که این نمایش در سی و هفتمین جشنواره تئاتر گیلان نیز حضور یابد. این امر محقق شد اما با سختی و مرارت بسیار؛ بدون اسپانسر و هیچ حمایتی صرفا با هزینه گروه، نمایش را به روی صحنه بردیم.

*** همانطور که گفتید نمایشنامه «در آغوش مه» نوشته پدر هنرمند شما (جناب آقای رضا عباسی) است و ایشان در این نمایش بازی هم می‌کنند و همچنین کارگردانی اثر نیز مشترک برعهده شما و ایشان است؛ کار کردن با پدری با این درجه از هنرمندی سخت نیست؟

برعکس خیلی‌ها، من و پدرم مکمل هم هستیم. در طول این سال‌های هیچ مشکلی وجود نداشت. نه‌تنها من و پدرم بلکه همه بچه‌های گروه با هم همدل هستیم و اگر شاهد آثار با کیفیت از ما هستید به سبب همین یکپارچگی است.

*** چقدر در نمایش در آغوش مه تلاش کردید که فرهنگ یا حافظه جمعی گیلان را بازتاب دهید؟

نهایت تلاش نویسنده (رضا عباسی) و من به عنوان بازیگر و یکی از کارگردان‌ها برای تحقق این امر بوده؛ اما مخاطبان باید به این پرسش شما پاسخ دهند.

*** سی و هفتمین جشنواره تئاتر گیلان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ آیا از موفقیت‌های به‌دست آمده برای نمایش خود راضی هستید؟

موفقیت در جشنواره استانی و یا هر جشنواره دیگری هدف ما نیست؛ ما تلاش خود را کردیم و پرتلاش ادامه می‌دهیم تا روز به روز بهتر باشیم.

*** آیا جشنواره تئاتر گیلان را در مسیر دستیابی به اهداف خود در طی این ۳۷ دوره موفق می‌دانید؟

تا وقتی که دولت در بخش فرهنگ و هنر سرمایه‌گذاری و هزینه نکند پاسخ این پرسش، خیر است. استخوان‌های هنرمندان شهرستانی خرد شده؛ این نحوه برخورد، بی‌مهری است. پرسش‌های بسیار مطرح می‌شود؛ چرا تعداد آثار راه‌یافته به جشنواره کم است؟ مثلا چرا به جای ۸ اثر نباید شاهد حضور ۱۵ اثر باشیم؟ چرا باید آثار منتخب مورد هجمه همکاران خود قرار گیرند؟ چرا بودجه جشنواره استانی اینقدر کم است؟ چرا بودجه و حمایتی برای تئاتر شهرستان وجود ندارد؟ تئاتر ایران مثل زخمی است که هرگز پانسمان نشده به ویژه در شهرستان‌ها. خلاصه اینکه عدم سرمایه‌گذاری و هزینه نکردن برای جشنواره‌های استانی و برگزاری شتابزده آن، چیزی جز خستگی و شکست نیست.

*** مشکلات گروه‌های نمایشی گیلان را چه چیزهایی می‌دانید؟

عدم حمایت و تخصیص اعتبار برای گروه‌های نمایشی، فعال بودن تنها سه سالن نمایش در شهر بزرگی مثل رشت و ضرورت ساخت سالن‌های بیشتر و پرداخت اجاره سالن بزرگترین مشکلات گروه‌های تئاتر گیلان است.

*** چه برنامه‌ای برای آینده دارید؟

مطالعه و کسب تجربه. باید برای قوی‌تر ‌شدن و ارائه کارهای نمایشی با کیفیت‌تر با استفاده از تجربه‌های بدست آمده‌ گذشته تلاش کنیم. از هرگونه حاشیه دور باشیم و گوش‌ خود را در برابر حرف‌های توخالی کسانی که خود هیچ نیستند و جز پروپاگاندا عملکردی ندارند، ببندیم.

*** از شما بابت وقتی که گذاشتید و صمیمانه پاسخگوی سـوالات ما بودید سپاسگزاریم؛ برای شما، پدر بزرگوار و اعضای گروه نمایش آرزوی موفقیت و درخشش داریم.

عکس‌ها از پرستو صلاحی

 

 

 


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *