رسول سعیدی زاده
شمال ما؛
سیدابراهیم رئیس الساداتی مشهور به رئیسی متولد ۱۳۳۹ خورشیدی، در تاریخ سی اردیبهشت ۱۴۰۳، در راه بازگشت از افتتاح یک سدّ آبی مشترک در مرز ایران و جمهوری آذربایجان در جنگل دیزمار شهرستان ورزقان آذریجان شرقی براثر سقوط بالگرد بل ۲۱۲ همراه با حجت الاسلام سیدمحمدعلی آل هاشم، امام جمعه تبریز و نماینده ولی فقیه در آذربایجان شرقی، دکتر حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه، دکتر مالک رحمتی استاندار آذربایجان شرقی و چند تن دیگر دچار سانحه شد و عنوان شهید خدمت یافت. پیکرش روز پنج شنبه سوم خرداد ۱۴۰۳ در رواق دارالسلام حرم مطهر رضوی، که به پایین پای امام رضا(ع) معروف است، در کنار قبر شهید عبدالکریم هاشمی نژاد به خاک سپرده شد.
تأخیر در پاسخگویی و برخی از اظهارات ضد و نقیض مسؤولان در روز اول حادثه، ناشی از دستپاچگی آنان بود که به شایعات در جامعه دامن زد و احتمالاً مصرف انتخاباتی دارد. بنابر گفته کاپیتان قاسمی استاد خلبان و مدیرعامل شرکت آسمان تا زمانی که دو جعبه سیاه بالگرد بررسی نشود، نمی‌توان نظر قطعی در این باره داد. به هرحال، درباره فوت ناخواسته حجت الاسلام رئیسی چهار احتمال داده می شود. نخست: گروهی از مسئولین و کارشناسان هواشناسی وقوع این حادثه را ناشی از بدی آب و هوا می دانند و می گویند روز قبل هشدار نارنجی آب و هوایی داده شده بود؛ در صورتی که بنابه گفته غلام حسین اسماعیلی مسئول دفتر رئیس جمهور و از همراهان وی، مشکل آب و هوای وجود نداشت و تنها در یک منطقه محدود لکه ابری روی درّه مجاور منطقه معدن سونگون وجود داشت.
بنابراین، نظریه بدی آب و هوا در لحظه وقوع حادثه مردود است. دوم: برخی گزینه بسیار محتمل در حادثه سقوط بالگرد رئیس جمهور را به کارگیری جنگ الکترونیک (جنگال) و دست داشتن رژیم صهیونیستی یا جمهوری آذربایجان در این حادثه می دانند. گفته می شود در این وضعیت ارسال طیف مغناطیسی بر سیستم بالگرد تأثیر گذاشته و عملکرد آن را مختل و منحرف می کند. شاید پست اینستاگرامی ایلان ماسک در ۱۴ می ۲۰۲۴، یعنی چند روز پیش از وقوع حادثه سقوط بالگرد، که عکس یک هواپیمای کوچک و انفجار در تهران و برج میلاد را گذاشت، و سپس بالای تصویر نوشت: «وقتی یک مطلب بسیار جنجالی پُست می کنی و بعد میری بخوابی» را دلیل بر این احتمال دانست؛ ولی بنابه قول وزیر حمل و نقل ترکیه: بالگرد حامل رئیسی دستگاه ارسال سینگالنداشت، یا این که خاموش شده بود. بنابراین، بعید است به کارگیری جنگ الکترونیک یا مختل‌کننده سیگنال (جمینگ) در این موضوع پذیرفته شود. سوم: دسته ای نیز می گویند چون رئیسی پیشتاز جانشینی رهبری آینده ایران بود و شانس زیادی برای این گزینه داشت، سقوط بالگردش ناشی از یک توطئه سیاسی از پیش تعیین شده برای حذف رقیب بوده است؛ اگرچه این احتمال ممکن است در کشورهای دیگر رُخ دهد، اما وقوع آن در ایران بسیار بعید است، زیرا ساختار حکومتی ایران با سایر نظام های دنیا تفاوت دارد؛ علاوه بر این، نقش حکیمانه رهبری اجازه چنین کاری در کشور را نمی دهد. باید توجه داشت رئیسی اولین رئیس جمهوری نیست که در سانحه هوایی کشته شد. تا به امروز روسای جمهور و نخست وزیران کشورهای مختلف دنیا براثر سانحه هوایی فوت کرده اند. آخرین مورد آن سباستین پینیرا رئیس جمهور کشور شیلی بود که در ششم فوریه سال ۲۰۲۲ میلادی براثر سقوط بالگرد در دریای رانکو در جنوب شیلی فوت کرد. چهارم: احتمال دیگر که بسیار هم قوی به نظر می رسد تحریم شدید آمریکا و غرب بر صنایع هوایی و کُهنگی وسایل حمل و نقل هوایی در ایران است که ریسک مسافرت را برای عموم مردم بالا می برد.
حال در این جا یک سوال مطرح است: حجت الاسلام رئیسی اردیبهشت ۱۴۰۳ در طول پنج روز به سه نقطه شرق، شمال و غرب کشور سفر داشت. در تاریخ ۲۵ اردیبهشت برای شرکت در مراسم اختتامیه پنجمین کنگره جهانی حضرت رضا(ع) به مشهد سفر کرد. صبح روز پنج شنبه ۲۷ اردیبهشت برای بررسی مشکلات مازندران سفر دو روزه ای به ساری و سایر شهرهای مازندران داشت و در طول همین سفر اقدام به تغییر مدیران و معرفی یوسف نوری به عنوان استاندار مازندران کرد. در تاریخ سی اردیبهشت به تبریز و سپس مرز ایران و جمهوری آذربایجان برای افتتاح سدّ مشترک قیز قلعهسی رفت. باتوجه به تحریم صنایع هوایی، قدیمی و مستعمل بودن هواپیماها و بالگردها که عمرشان حتی به چندین دهه نیز می رسد، چه اصراری بود که رئیس جمهور هر دو روز در یک سفر کاری باشد؟ البته هیچ رویدادی خارج از مشیّت حق تعالی نیست، ولی باتوجه به گزینه آخر، آیا هیچ احتمالی برای وقوع سانحه هوایی رئیسی داده نمی شد؟! افسوس بی برنامگی جزو رفتارهای ایرانیان است.
رسول سعیدی زاده
qubbat@yahoo.com
تمام حقوق مادی و معنوی این سایت برای " شمال ما " محفوظ میباشد.
طراح و کدنویس " گیل دیزاین "
دیدگاهتان را بنویسید